aandachtswegen

Beleven

Stacks Image 12

Menu leven

Stacks Image 78
Stacks Image 80
Leven kan zo druk, ingewikkeld lijken. Gedachten vliegen door je geest, alweer weg voor je er erg in hebt. Heb jij bij tijd en wijle behoefte om te reflecteren op de dingen die je bezig houden, op de vraag of dit ook de dingen zijn die je verder helpen op je weg?
  • Ik ben de pijn
    Uit: ‘Van wonde naar verwondering – hoe omgaan met innerlijke pijn?’ door Ria Weyens. Woorden naar Magda Maris
    Ik ben de pijn, ik ben de gewonde liefde,
    ik kom als het donker is
    en als het nog licht is, maak ik het donker.

    Ik ben de pijn, de pijn die niet wordt aanvaard,
    ik ben al afgewezen voor ik mij aandien,
    ik ben een miskend signaal, een ontkende realiteit.

    Ik verberg mij in allerlei uitingen
    soms onder woede, soms onder spot,
    soms onder haat, soms onder onverschilligheid,
    soms onder verveling,
    allemaal pantsers om het hart waar ik verblijf.


    Ik ben de pijn, ik ben de gewonde liefde,
    om mij te ontwijken, om mij niet te voelen,
    verdoven mensen zich
    met een lach, met spot, met kou,
    kortom met alles wat mij dragelijk schijnt te maken.

    Ik ben de pijn, maar jij slaapt,
    jij wilt niet wakker worden.
    Om mij niet te voelen verhard je steeds je hart,
    waardoor je het contact verliest,
    met je innerlijke liefde.

    Ik ben de pijn, je wilt me niet, je lijdt me niet,
    ach, wilde je me in liefde (ver)dragen
    me voelen en lijden met een open hart,
    geestelijk en lichamelijk,
    ik zou helend voor je zijn.


    In liefde (ver)dragen betekent: me willen voelen,
    mij willen lijden, mij aanvaarden zoals ik ben.
    Het betekent: je angst voor mij willen loslaten,
    en me toelaten, waar en hoe ik ook ben.

    Ik ben de pijn, mij willen (ver)dragen wil zeggen,
    dat je mij in mijn schrilheid,
    mijn schrijnende waarheid wilt erkennen en lijden,
    ik ben niet zoet, ik ben hard.

    Ik ben de pijn, niets meer en niets minder.
    Wie mij in zichzelf vindt....voelt
    en ervaart....komt tot bevrijding


    Ik ben de pijn, wanneer je me toelaat,
    dan kom ik en ga ik,
    als het water van de zee in golven.

    Wanneer je me nog niet kent
    zul je bang voor me zijn,
    bang dat ik je overspoel,
    dat je zult verdrinken,
    in een zee van verdriet,
    je eigen zee van ongeweende tranen.

    Verzamel moed! Leer me kennen.
    Maak contact met de leegte
    waarin je mij gevangen houdt
    en steeds weer gevangen neemt.


    Laat je ontroeren, laat je beroeren,
    kom in beweging, smelt het ijs,
    smelt de gestolde zee van je tranen,
    en huil me uit, traan voor traan,
    snik voor snik, totdat je leeg van me bent,
    zoals een lentelucht
    leeg van wolken kan zijn,
    na de regen.

    En deel mij, oh deel mij,
    ik ben het waard geopenbaard te worden,
    ik ben het grootste geschenk dat je iemand kunt
    geven, ik ben de energie van je hart,
    de energie die andere harten kan beroeren
    en tot leven brengen.

    Laat me zijn, laat me zien.
    Wees niet bang voor je gevoelens
    klein en kwetsbaar.
    Laat mij zijn, deel mij,
    huil mij uit bij iemand
    die je in vertrouwen durft te nemen,
    iemand die je tranen kan verdragen
    en bij je blijven kan terwijl je lijdt.


    Maar koester mij niet,
    dan word ik een dwaalspoor,
    roep mij niet op,
    ik zou verstikkend zijn.

    Laat me zijn,
    wanneer ik me aandien.
    Ik ben de pijn, ik ben de gewonde liefde,
    die op heling wacht.
    Ik ben de enge poort waardoor je tot leven komt.
  • Ben jij als een koffieboon?
    Een jonge vrouw vertelde haar moeder hoe hard het leven voor haar was. Ze was het vechten en wroeten moe. Het leek wel of de problemen haar achtervolgden.
    Haar moeder nam haar mee naar de keuken en zette drie kookpotten, gevuld met water op het vuur. Toen het water kookte, deed ze wortelen in de eerste, eieren in de tweede, en koffiebonen in de derde kookpot.
    Ze deed dit alles zonder een woord te zeggen. Na twintig minuten zette ze het vuur uit. Ze viste de wortelen uit het water en deed ze in een kom, evenals de eieren. Daarna zeefde ze de koffie.

    Ze draaide zich naar haar dochter en vroeg; “Zeg me nu wat je ziet.”
    “Wortelen, eieren en koffie,” antwoordde de dochter.
    Moeder bracht haar dochter dichterbij en vroeg haar aan de wortelen te voelen. De vrouw voelde en zei dat ze zacht waren. Toen vroeg ze haar een ei te pellen en van de koffie te drinken. De vrouw glimlachte toen ze van de koffie proefde en vroeg “Wat heeft dit eigenlijk te betekenen?”
    De moeder legde uit dat die drie zaken met hetzelfde in aanraking waren geweest, namelijk met kokend water. Ze reageerden echter allemaal verschillend. De harde wortel werd zacht en week. Het fragiele vloeibare ei stolde en werd hard.
    De koffiebonen daarentegen waren uniek. Ze hadden het water veranderd.

    “Welke ben jij?” vroeg de moeder.
    “Hoe reageer jij op tegenslag?
    Ben jij als de wortel die sterk lijkt, maar bij tegenslag zacht en week wordt en alle weerstand verliest?
    Ben jij als het ei waarvan de soepele geest na tegenslag hard en stijf wordt, waarvan de buitenkant dezelfde blijft, maar de geest stug en het hart verbitterd is?
    Of ben jij als de koffiebonen die hun aroma en fijne geur afgeven aan het water en er zo een meerwaarde aan geven?”

    NN
  • Leven... stromen en vertrouwd raken met niet-weten
    Is mijn leven een reis? Ja, dat is het. Weet ik waar ik heen ga? De reis die ik begin is een andere dan een reis in de gebruikelijke zin van het woord. Misschien ga ik helemaal nergens heen...
    dat wil zeggen nergens in de betekenis van een bepaald land, gebied of specifieke plaats. Het is meer een reis naar het meest nabije, naar datgene wat onmiddellijk voor de hand ligt. Het doel van mijn reis is ontwaken in het hier en nu, mij bewust worden ván het hier en nu. Volledig leven kan ik alleen als ik volledig in dit moment aanwezig kan zijn.

    Zoeken
    De vraag is: hoe doe ik dat? Ben ik me ervan bewust dat leven nooit een moment van stilstand kent? Mijn reis begint hier en nu, met de grond onder mijn voeten. Ik kan niet anders, ik weet niet waarnaar ik op zoek ben. Ik zoek naar de waarheid in boeken, in religies, in rituelen, in heilige beelden of plaatsen. Het maakt mijn reis lang, vind ik daarin bevrediging? Kan ik zien wat er echt aan de hand is - in mijzelf, in anderen, in de wereld? Ik ben eraan gewend alles op te splitsen en te ordenen: links en rechts, goed en slecht, boven en beneden. En dat gebeurt in feite op zowat elk gebied van mijn leven.
    Neem het nieuws: ik kijk of lees de korte, overzichtelijke verslagen, zelfs als het om de meest complexe vraagstukken gaat. Er wordt mij voorgehouden wie goed is en wie slecht, wie slachtoffers zijn en door wie we worden bedreigd. En vaak zal ik dat accepteren, want ik houd niet van verwarring en onduidelijkheid. Alles in vakjes en hokjes stoppen en afbakenen geeft mij rust, geeft de illusie dat ik iets weet. Maar is dat ook zo? Het is een bevroren beeld van een wereld die niet bestaat.

    Stromen en niet weten
    Alles wat gebeurt heeft een stromend karakter. Als ik dat echt kan inzien, kan ik stoppen met alles in hokjes te plaatsen. Mijn geest kan dan zo flexibel zijn dat zij niet meer in tegenstellingen verstrikt raakt. Ik kan vrij zijn van starheid, intolerantie, arrogantie en een hang naar resultaten. Midden in al die beweging zal ik mij volkomen op mijn gemak voelen. Als ik dit stromende karakter van het leven in mijn geest, in mijn wezen kan toelaten, zal ik ook zonder moeite het onverklaarbare in mijn leven aanwezig laten zijn. Kan ik me net zo vertrouwd gaan voelen met niet weten als met het vermeende weten dat ik al die tijd omhelsde?
  • Mijn kennismaking met cranio: 'Ik was verkocht...'
    Zolang ik mij kan herinneren, heb ik sferen aangevoeld. Als kind ging ik niet mee met de familie uitstapjes als mijn opa in de buurt was. Hij vond het jammer dat als we weg gingen en hij niet mee kon erg fijn als ik bij hem bleef; ik vond het zielig om hem alleen achter te laten.
    En wanneer in ons anders zo rustige ouderlijk huis opeens de woonkamer vol zat met mensen op verjaardagsvisite kreeg ik het in de slaapkamer benauwd en kon niet slapen (of alleen maar met drukke, onrustige nachtmerries). En een aantal jaren later voelde ik aan de deurklinken van een woning welke atmosfeer er in het huis hing, of de bewoners in een harmonische, rustige stemming verkeerden, of integendeel, juist knorrig of verdrietig waren. Tegenwoordig wordt er veel geschreven en gesproken over hoog sensitiviteit, maar voor mij was het lang onduidelijk of deze gewaarwordingen 'normaal' waren, of dat iedereen dit soort ervaringen had.

    Tijdens mijn studietijd in Nijmegen in de tachtiger jaren raakte ik geïnteresseerd in alternatieve geneeswijzen en neusde rond in de diverse disciplines die ik tegenkwam. Ik volgde mijn eerste cursussen, waarin me werd voorgehouden dat mijn wil de drijvende kracht zou moeten zijn om patiënten van hun klachten af te kunnen, nee, zelfs moeten helpen... In die visie was ik zelf de kracht die de ziekte moest dwingen te vertrekken. In mijn verdere ontwikkeling werd het me steeds duidelijker dat het vooral er om gaat gewoontes, opvattingen en denkwijzen af te leren. Dat leren (en afleren) gebeurde vooral via het opdoen van nieuwe, eigen ervaringen.
    Tijdens mijn zoektocht naar het omgaan met mijn gevoeligheid kreeg ik te maken met therapeuten die als het ware ‘bovenop je springen’, therapeuten die vanuit verschillende richtingen werkten en wier invloed ik nu vooral wil beschrijven als pogingen om mijn weg te willen uittekenen of bepalen.

    Mijn eerste richtingaanwijzer naar cranio sacraal therapie ontdekte ik in de jaren negentig via het tijdschrift ‘Koorddanser’, waarin ik de advertentie 'Cranio sacraal voor iedereen' tegenkwam. Mijn blik viel hierop en ik kreeg de ingeving: dat wil ik ook gaan doen. Het duurde tot 2007 eer ik er in een weekendworkshop daadwerkelijk mee kennis maakte en tot januari 2008 eer ik mijn eerste module in Antwerpen ging volgen. Daarna was ik verkocht.

    Gedurende de opleiding tot Cranio sacraal therapeut kwam ik telkens opnieuw met gevoelens van verbazing, ontzag en opgetogenheid terug naar huis. Verbazing over de openheid van lichaam, emoties en geest die wij als mensen onder elkaar gedurende de sessies konden, wilden en durfden te tonen. Ontzag omdat het steeds duidelijker werd wat er kan gebeuren als ik mij in stilte open kan stellen voor dat wat er op dit moment is; ook als dit betekent dat zich pijn uit mijn verleden aandient of oud verdriet om hier en nu geheeld te worden. En opgetogenheid voortkomend uit het gevoel van verbondenheid met elkaar, de waardevolle ervaring die genesteld is in onvoorwaardelijke acceptatie.

    Ik leerde tijdens mijn
    opleiding uiteraard een groot aantal technieken en specifieke handposities die het mogelijk kunnen maken dat blokkades verdwijnen of oplossen waardoor de vrije doorstroming van lichaamsvloeistoffen zoals hersenvocht en bloed bevorderd wordt.
    Belangrijk, ja, maar wat al die uren Cranio mijn ook bijgebracht hebben, is van veel groter belang.
    In mijn eindscriptie heb ik geschreven: "Allerlei factoren in mijn leven hebben mij zeer kwetsbaar gemaakt en hebben mij doen twijfelen aan wat ik voel. Terwijl ik het ben die voelt, zeggen anderen of dit juist is of niet; dit is zo (letterlijk en figuurlijk) ziekmakend en heeft ertoe geleidt dat anderen de baas kunnen spelen over eenieder die zich hier niet bewust van wordt. Wat ik opnieuw leer is dat wat ik voel absoluut echt is. Wat ik leer is de ander aan te raken zonder vrees en wat ik voel in het lichaam van de ander wijst mij inderdaad de weg hoe de ander verder te helpen op zijn of haar weg.
  • The Art of Living Well
    Wat betekent het om mijn leven goed te leven? Mijn leven is uiteindelijk een uitdrukking van mijn verwachtingen en dromen, m'n waarden en overtuigingen, het toont wie ik ben en wat ik wil. En leren om het leven ten volle en in harmonie met de wereld en mijn waarden te leven, is echt een kunstvorm.
    Het is een levensvaardigheid die voor iedereen essentieel is om te beheersen en je in staat stelt je volledige potentieel te bereiken. Als je geïnteresseerd bent in goed leven, niet alleen rondkomen, dan ben je klaar om de kunst van goed leven te omarmen.

    Wat het betekent om goed te leven

    Stel je eens twee mensen voor. Beide worden gevraagd om iets te schrijven. De ene kiest ervoor om 300 keer hetzelfde woord te schrijven om zo het papier te vullen en de taak te voltooien. De andere besluit om elk woord zorgvuldig te selecteren, een verhaal te maken dat zowel aangrijpend als gepassioneerd is, en aandachtig te kijken naar hoe elke zin samengaat om het verhaal van zijn leven te vertellen. Beiden hebben geschreven. Slechts één heeft goed geschreven.

    Het leven is meer dan alleen 'rondkomen' of de bewegingen doorlopen. Het leven gaat over genieten van elk moment, over kansen omarmen, over het vinden van je passie. Zij die goed leven streven dromen na, stellen ambitieuze doelen voor zichzelf, willen groeien en zijn geïnteresseerd in het bereiken van hun potentieel. Zij die alleen maar leven, proberen elke dag zo goed mogelijk door te komen.

    Wil je van je leven een kunstwerk maken, laat het dan een uitdrukking worden van wie je bent en wat je wilt bereiken. Het is een proces dat je hele leven door gaat en eindigt pas wanneer je je laatste adem uitblaast. Het is een meesterwerk van pijn en liefde, van alle emoties die ervaren kunnen worden. Het weerspiegelt een leven geleefd in het streven naar geluk en vreugde.

    Hoe doe je dat dan?

    Wanneer je besluit dat je de kunst van het goede leven wilt omarmen, dan ben je klaar om te stoppen met leven alsof er niets er toe doet en je begint te realiseren dat alles er toe doet. Een goed geleefd leven wordt gecreëerd, niet geaccepteerd. Als je goed leeft, omarm je elk moment en alle kansen en neem je nooit genoegen met minder. Je omarmt uitdagingen net zo goed als feestjes omdat elk je iets te bieden heeft.

    Je waardeert dat alle ervaringen in het leven je helpen groeien en leren, en je pad naar zelfactualisatie zal je hele leven doorgaan. Dat is de reden waarom al jouw keuzes en acties betekenis hebben en ze moeten door jouw doel worden gestuurd. Degenen die goed leven zijn niet bang om te zijn wie ze zijn, om zich volledig te uiten en om hun echte zelf met de wereld te delen. Evenzo waarderen ze eerlijkheid en openheid in anderen die ook proberen hun leven goed te leven.

    De kunst van het leven strekt zich uit tot al je keuzes, inclusief met wie je tijd doorbrengt, je huis en andere omgevingen, en alle keuzes die je maakt. Je omgeving is een duidelijke weerspiegeling van hoe je bent en je voelt je er comfortabel in.

    Degenen die goed willen leven, staan ​​open voor nieuwe ervaringen en perspectieven, ze kunnen zich aanpassen aan de veranderende wereld en ze zijn niet bang om risico's te nemen als het hen krijgt wat ze willen in het leven. Zelfs als dingen niet gaan zoals ze zijn, zijn ze blij dat ze het hebben geprobeerd, omdat het betekent dat ze bereid waren het risico te nemen.

    Hoe weet je of je goed leeft? Is elke dag een nieuw avontuur voor jou? Voel jij je over het algemeen optimistisch en sterk? Bouw je voort op je sterke punten om je fouten te overwinnen? Kun jij uitdagingen omzetten in mogelijkheden? Als dat zo is, bent je op weg om de kunst van het leven goed te beheersen.
  • Begin jij vandaag met meditatie?
    Meditatie is populair geworden en daar zijn goede redenen voor! Meditatie helpt om in contact te komen met je innerlijke zelf en om jouw richtpunt te vinden zodat het je helpt een gevoel van balans in je leven te ontwikkelen. Waarom zou jij vandaag met meditatie gaan beginnen?
    Het helpt je om te ontspannen

    Een van de meest voor de hand liggende voordelen van mediteren is ontspanning. Meditatie zet je aan om je geest te kalmeren, je stress te vergeten en echt aanwezig te zijn in het moment. Dit maakt een toenemende ontspanning mogelijk. Hoe minder je gericht bent op wat er in de toekomst gaat gebeuren, wat er in het verleden is gebeurd en/of je stress en hoe meer je je aandacht op je meditatie weet te richten, hoe rustiger je je zult voelen. Meditatie wordt al eeuwen gebruikt om stress te verminderen en ontspanning te stimuleren. Het werkt zo goed als ontspanner dat het de hartslag vertraagt.

    Het zet aan tot zelfreflectie en bewustzijn

    Zelfbewustzijn versterkt je persoonlijkheid, is een belangrijke kwaliteit bij het behalen van resultaten en wordt over het algemeen beschouwd als een voorwaarde als om 'een goed mens' te zijn. Meditatie moedigt je aan om innerlijk te reflecteren en je te concentreren op je innerlijke, ware zelf. Het stimuleert je om na te denken over je acties en over jezelf als persoon. Het zal je zelfbewustzijn te vergroten, wat een zeer gewilde eigenschap is. Zelfbewustzijn stelt je in staat om eigenschappen waar je last van hebt te corrigeren. Het helpt je om een beter(e) mens, werknemer, baas, vriend te zijn.

    Meditatie verbetert je focus

    Meditatie kan je focus verbeteren omdat het je ertoe aanzet om het elke keer als je mediteert te oefenen. Echte meditatie vereist sterke gerichtheid en controle; het dwingt je om een bepaalde hoeveelheid tijd in het absolute heden door te brengen in zelfreflectie en ware focus. Het verbeteren van je focus kan ook helpen om je productiviteit te verbeteren, waardoor je een betere werknemer wordt. Je kunt je beter op je taken concentreren en deze nauwkeuriger en sneller voltooien.

    Het helpt je evenwicht te vinden

    Hoe meer je mediteert, hoe beter je balans in je leven kunt bereiken. De tijd gewijd aan zelfreflectie stelt je in staat om een niveau van begrip en bewustzijn te bereiken dat je helpt een beter en meer begripvol mens te zijn, omdat het je in staat stelt om je meer bewust te zijn van een eigenschap in je karakter waar je anders mee om wilt gaan. Meditatie kan je helpen een evenwicht te bereiken tussen zelfbewustzijn, zelfrespect, nederigheid, vertrouwen en vrede/ontspanning.

    Het helpt je rekening te houden met mensen om je heen

    Omdat meditatie je kan helpen je zelfbewustzijn en waarneming te verbeteren, kan het je ook helpen meer bewust te worden van de mensen om je heen en hun gevoelens. Je zult het merken wanneer je vrienden zich ongemakkelijk voelen of pijn hebben. Je wordt beter in het lezen van de algemene stemming en energie van de kamer. Je kunt jezelf beter aanpassen aan dat niveau en de mensen om je heen.

    Meditatie is de laatste jaren steeds populairder geworden. Meer en meer mensen merken de helende eigenschappen op. Het kan je helpen te ontspannen, je geest te heroriënteren, in contact te komen met je innerlijke zelf en je evenwicht te vinden. Hoe meer je mediteert, des te meer raak je afgestemd op jezelf en je lichaam en dat zul je voelen. Het vergroot je bewustzijn en helpt je meer bewust te worden van de mensen om je heen. Het belangrijkste is dat het je helpt sneller te realiseren hoe het NU écht met je gaat.

    Wil je hulp bij het leren van de eerste beginselen van het mediteren? Dat kan, kijk dan eens bij meditatie.
  • Elke dag vreugde ervaren
    Kijk eens naar jezelf! Ben jij een vreugdevol mens? Als je meent dat je er te weinig van hebt in je leven, kan het dan zo zijn dat je onvoldoende tijd neemt om vreugde om je heen op te merken?
    Onderzoek heeft uitgewezen dat het humeur van mensen aanzienlijk verbetert door het zien van vriendelijkheid, loyaliteit en moed en dat dit bovendien hun levensvreugde vergroot. Het is de kracht van een glimlach.
    Vreugde kan bijna overal gevonden worden en ik kan leren mezelf daarin te bekwamen.
    Voorop staat natuurlijk dat ook blije mensen wel problemen hebben en negatieve situaties ervaren; echter, blije mensen vinden daarnaast ook nog vreugde in het dagelijks leven. Het zijn optimisten, mensen die geloven dat er iets goeds te zien is, zelfs als ze er naar moeten zoeken. Blije mensen richten zich op positieve aspecten van een situatie in plaats van de negatieve. Kan ik zelf ook elke dag vreugde vinden door mijn aandacht te richten op het goede in plaats van het moeizame en lastige in het leven?

    Ik stop met me zorgen te maken
    Mezelf zorgen maken over iets heeft nog nooit een lastige situatie opgelost. In feite zorgt piekeren vaak voor meer problemen omdat mijn reacties dan gebaseerd zijn op de zorgen, die ik ervaar in plaats van op realiteit. Als ik niet oplet, verduisteren mijn zorgen de vreugde. Ik kan me veel beter concentreren op positieve wow!-momenten dan op het zorgvolle ‘wat als…’ Het denken is evolutionair-biologisch altijd eerst gericht op problemen en mogelijke risico’s. Alleen al daarom kan ik mij beter richten op ‘ervaren’ dan op ‘denken’.
    Het denken sluit me op in mezelf waardoor de aandacht voor schoonheid om mij heen aan mij voorbijgaat zonder dat ik dat opmerk en derhalve vreugdemomenten mis.
    Zo mis ik in de lente bijvoorbeeld het jonge groen dat uitkomt of in de herfst de mooi gekleurde bladeren en misschien ook wel de vriendelijke glimlach van koffieverkoper als ik ergens stop voor een pauze. Mijn geest kan zich immers niet tegelijkertijd concentreren op zowel mijn zorgelijke gedachten als op iets aangenaams. Zorgen maken verspilt veel kansen om vreugde te ervaren.

    Kleine dingen waarderen
    Vreugde vinden in eenvoudige, dagelijkse dingen in het leven is een keuze. Een lekkere kop koffie, een glimlach van een kind, bloemen zien in een tuin of een paar minuten rust voordat ik met werken begin, ze kunnen een bron van vreugde zijn. Vreugde is iets anders dan enkele momenten van uitgelaten blijdschap.
    Ik kan elke dag vreugde beleven, bijvoorbeeld aan het afmaken van een project of werkstuk, de inspanning van een sportief half uurtje of door het gelukkige besef gezegend te zijn met een dak boven mijn hoofd en elke dag weer gezond eten op de tafel te kunnen hebben.
    Onderzoekers van de Universiteit van Virginia ontdekten dat wanneer mensen vriendelijkheid en loyaliteit in hun nabijheid opmerken, zowel hun humeur als vreugde aanzienlijk verbeteren. Elke dag gebeuren er kleine en mooie dingen. Als ik ze waardeer, word ik een prettiger persoon, eerst voor mezelf, maar ook voor anderen.

    Dankbaar zijn
    Een recent onderzoek vroeg mensen om iets op te schrijven waarvoor ze dankbaar waren; daarna volgde men hun niveau van welzijn gedurende enkele weken. Mensen die zich tijdens het onderzoek op dankbaarheid concentreerden, meldden meer welzijn en vreugde. Naarmate ze voor meer dingen dankbaar waren, bleek het effect op hun geluk sterker te zijn. Dankbaarheid opent geest en ziel voor het vinden van vreugde, elke dag weer.
    Wanneer iemand iets aardigs voor me doet, had ik dan niet anders verwacht of kan ik dankbaar zijn voor de getoonde vriendelijkheid? Wanneer ik de vriendelijkheid opmerk die anderen mij tonen, zal ik me beter voelen. Als ik aandacht heb voor de glimlach van winkelpersoneel of zie dat een chauffeur inhoudt om mij voorrang te geven, stemt me dat blij.

    Ik omring mij het liefst met positieve mensen
    Communicatie omvat het delen van ervaringen en verhalen. Als ik mijn tijd doorbreng met positieve mensen, zullen de dingen waar ik over spreek ook positief zijn. Een positieve mindset helpt elke dag en in elke situatie naar vreugde te zoeken. Zorgen lossen niet allemaal op, maar ze vormen niet meer mijn focus.
    Minder piekeren leidt al tot meer ervaren van dankbaarheid en vriendelijkheid.

Aandachtswegen gebruikt cookies om de website soepel laten draaien. Wil je dat niet, stel dan je browser zo in dat deze geen cookies opslaat. Via de instellingen van je browser kun je opgeslagen informatie verwijderen.